#Community #Tech #CommuntyTech #TheSocialInterNetwork #ArtelHost #TePeWu #FLOSS
@Strypey
@Michał "rysiek" Woźniak · 🇺🇦

While I am still desperately fighting for some headspace to write a full size article (not easy), let me outline a quintessence of my perspective on the optimal community-wise use of fediverse environment.

So, the central term is "community". Here you can see (as a terminological convention) what I consider a community: a group of people, sharing several tangible and intangible commons:
- space (physical or virtual),
- means of communication and transport,
- resources,
- worldview (how the world works),
- goals (what is its desired shape),
- roadmap (how to get there),
- protocols (how to interact internally and externally),
- and, finally, identity (yes, we are the community).

Assumptions concerning community:
1. Each person needs to participate in at least one community to be stable and realized.
2. A person can participate in more than one community at the time
3. Conflicts between communities one participates in can happen, but often they can be resolved.

To thrive safely, community needs to have full control over three "services" provided by the (online) environment:
a. Communal memory retention.
b. Internal and external communication channels.
c. Clear division between the internal and the external.

The online environment (infrastructure), aka internet, was created to provide survivors of thermonuclear war with communication, command and control previously reserved for upper echelons of power. Due to existence of various networking standards, it was to facilitate communication between heterogeneous networks/communities, while respecting their differences and keeping their local resources, well, local.
Fast forward 30 years, no thermonuclear war occurred. Heterogeneousness gradually vanished, replaced by "TCP/IP to the curb" and then "...to the pocket". And many technical, metatechnical (think: topology) and sociopolitical tools have been employed to steamroll "command and control to the people" notion. Effectively, neoliberal institutions and thinking tainted once proudly anarchist "cyberspace" and made it a hyperefficient extension of the capitalist "meatspace" instead.
Most communities now only have contractual control over their data and communication, which is increasingly precarious, as the physical infrastructure crumbles and political changes make all guarantees flimsier every month.

Enter fediverse. A distributed network of instances built upon the shared protocol (ActivityPub, mostly). Each instance can be anything it wants to be, as long as it communicates properly. Each (by default) can provide whatever community needs to thrive (see above).

Just like the internet of old. Considering the evolution of underlying infrastructure, nodes of the network no longer have to be expensive or hardware-heavy. WiFi, LoRaWAN, mesh networks, VPNs, self-hosting solutions like Yunohost or Caprover, OpenWRT routers and Linux servers on laptops or SBCs - it all makes it relatively simple to get the command and control back to communities.

Now, as we are given technical tools to regain our data sovereignty, we (rhetorical "we") realize how much our mentality changed. Two main hurdles seem to be alienation (misnamed as "individualism" or "independence") and opportunism (sold as "convenience" or "efficiency").

People got alienated, so they do not consider themselves as community participants. It makes them assume a "customer" stance, instead of being a co-creator. As they try to fen for themselves, they also loose most skills, in favour of making money. The cult of specialisation makes them buy, instead of make - and claim it to be the virtue.

A very old wisdom is embedded in a seemingly silly joke. "How many psychotherapists are needed to change a bulb? - Just one, but the bulb needs to wish to change itself!" <faint applause>
No person [thinks they] need a community, until their alienation sweeps the floor with them. No community will migrate out from the corpoverse, until they feel to the bone the chill of existential threat of staying there. There are already such communities (LGBTQA+, anarchist, climate activist ones - to name a few), and political changes (trumpizm and the worldwide brown wave rising) will keep the numbers growing.

So, how can we help those interested to move into the wild and not perish? We need an infrastructure first (yes, I am an infrastructure freak, and proud of it). I think of a network of cooperative enterprises, providing support and knowledge, creating incubators and developing less decentralizable services of the 2nd tier.
An interested community starts with a managed hosting, exploring platfoms (applications) of their choice. Once they decide what is good for them, the may move to a VPS and start buiding their fediverse presence. As they grow confident, they may decide to migrate (with our assistance) to self-hosting (using a laptop or mini PC), and later towards creating their own acces VPN and joining secure backbone, connecting other nodes spawned the same way.

As we see, using fediverse to create safe network of communities is almost trivial. The real challenge is - as usually - to educate, agitate and organize. Can we do it?

#Januszeks #Prekariat #Wyzysk i ogólna #Chujoza #ZwiązkiZawodowe #InicjatywaPracownicza #ZwiązekSyndykalistówPolski

Jest w Częstochowie takie coś, jak "#Fundacja Studencka Młodzi Młodym", sprzedająca swój status #OPP za prowizje od 1,5% zebranych dla "partnerów" i "podopiecznych". Taki samograj finansowy.

Do akwizycji nowych "porozumień" używa szybko rotujących telemarketerów, zatrudnianych na śmieciówkach (UZ 28 brutto za godzinę + 10 netto za zaklepany nowy kontrakt - dane z GoWork). #ColdCallCenter.

I z tego callcenter co jakiś raz (ostatnio dzisiaj) dzwonią do mnie (jako do #TePeWu) kolejne dzieciaki, totalnie nieświadome, że juz 11 razy poinformowałem, że nie jestem zainteresowany i proszę, żeby do mnie nie dzwonić. Ale dzwonią i dzwonić będą, bo tam nie ma żadnej centralnej bazy, żadnego CRM (w firmie działającej od 2008!), prawdopodobnie dlatego, że stanowiłoby to dowód prowadzenia działalności gospodarczej.

Więc dzisiaj mi się zrobiło żal tych prekariątek, i zadzwoniłem do biura, prosząc o rozmowę z "dyrektor zarządzającą", podana na stronie firmy.

Odpowiedź pierwsza (miła pani, nawet się przedstawiła): ale u nas nie ma dyrektorki.
To proszę mnie połączyć z kimś, kto kieruje fundacją.
Po chwili męski głos (nie pofatygował się przedstawić, na stronie "o nas" są same kobiety": Czy pan chce zostać naszym podopiecznym.
Nie, chcę rozmawiać z osobą kierującą Fundacją. Czy Pan jest tą osobą?
Męski głos: To ja Pana przekażę do pani Ani, opiekunki partnerów.
(Facet był kompletnie niezmieszany, co mnie utwierdziło w przekonaniu, że coś bardzo śmierdzi.
Pani Ania stwierdziła, że pani dyrektor jest na urlopie macierzyńskim, a ona jest pracownikiem biurowym i z nią mam rozmawiać.

No więc wyłuszczyłem jej, jak sytuacja wygląda w moich oczach, i poradziłem, żeby podjęli jakieś kroki, bo jak dalej będą tak pracować, to wtedy JA podejmę kroki, i będą one nieprzyjemne dla fundacji. A jak pani dyrektor chce porozmawiać konkretnie, to niech do mnie oddzwoni. Do usłyszenia.

Mój pobudzony węch skierował mnie na stronę goworku (link na początku tego postu), gdzie znalazłem szambo, jakiego się jednak nie spodziewałem. Ale dobrze, że tam zajrzałem, bo w pięć minut później (szok i niewiara!) dzwoni telefon, a w słuchawce słodko szczebiocze do mnie pani dyrektor zarządzająca.
Wyobraźcie sobie: dzwoni randomowy facet i pieni się o coś, co jest normalną praktyką biznesową firmy. Kulochwyt go stopuje, a ten na odchodnym rzuca mętne i nieokreślone groźby. A w 10 minut potem szefowa odrywa niemowlę od piersi i dzwoni z przeprosinami i gładkimi PRowymi wykrętami. To ja się zastanawam, czego oni się tak boją i co robią, o czym jeszcze nie wiem.

W końcu stanowczo panią pożegnałem, zapowiadając, że przy każdym kolejnym telefonie będę ich pracowników namawiał do założenia związku zawodowego. Jak to nie zatrzyma sekwencji to nie wiem, co by mogło.

Ale i tak mam nadzieję, że towarzysze syndykaliści się tym zainteresują. Sprawa jest rozwojowa.

#Agitacja, #Anarchizm, #Globalna zmiana, #Peter Gelderloos, #Tłumaczenia, #TePeWu

Ze wzorców z poprzednich katastrof, z fragmentów wątków na Signalu, z organizacji, z którymi mam peryferyjny kontakt, wiem, co dzieje się na całym kontynencie: media zamiatają to pod dywan, rząd zaniedbuje to lub wykorzystuje jako pretekst do prężenia wojskowych muskułów swojego aparatu zarządzania kryzysowego, organizacje pozarządowe zarabiają, ale najczęściej nie dostarczają pomocy skutecznie.

Tymczasem anarchiści i inni, którzy nie ufają państwu ani organizacjom pozarządowym, organizują prawdziwą pomoc, przenosząc tony zasobów, pomagając dziesiątkom tysięcy ludzi uzyskać żywność, pierwszą pomoc, suche miejsca do odpoczynku i naładowania telefonów, ustalając, w których więzieniach uwięzieni są ludzie i upewniając się, że nie zostaną pozostawieni na śmierć.

Pozostaję w zadziwionym stuporze, widząc mnogość niewykorzystanych możliwości działania dla kooperatyw usługowo produkcyjnych. I nie mam tu na myśli wchodzenia na rynki zapchane już przez kapitalistów, ale zaspokajanie autentycznych potrzeb grup wrażliwych i wykluczonych, za pieniądze niskie nie do pobicia przez podmioty, które muszą generować zysk bilansowy.
Dodatkowo, coraz częściej osoby wrażliwe zwracają uwagę nie tylko na cenę, ale też na to, komu dają swoje pieniądze.

Pracuję teraz zaciekle nad rozbudową #TePeWu, abyśmy mogli uruchomić działalność zarobkową - mam nie mniej niż trzy konkretne projekty, które dodatkowo mogą wygenerować nadwyżkę na finansowanie nieodpłatnej działalności pożytku publicznego.

Jak ktoś chce pomóc, albo zapytać - śmiało. Nie mam nic do ukrycia.

Profesor Julia K. Steinberger pisze na medium.com
Pełne tłumaczenie już na #TePeWu!

Oto, z czym się mierzymy.

Ujawnienie ukrytej historii powstania kryzysu klimatycznego powinno zmienić wszystko w kwestii tego, jak działamy, aby go powstrzymać.

Streszczenie w 10 punktach

Przyczyna.
Wiemy, że kryzys klimatyczny jest spowodowany przez wysoce nierównościowe i niedemokratyczne systemy gospodarcze.

Postępy.
Najnowsza historia tych systemów gospodarczych w obu Amerykach i Eurazji jest zdominowana przez ideologię neoliberalną.

Zagrożenie.
Ideologia neoliberalna jest w swej istocie antydemokratyczna. Jej celem jest oddanie władzy nad naszymi społeczeństwami korporacjom, a nie obywatelom.

Promotorzy.
Przemysł paliw kopalnych jest wieloletnim promotorem, a także beneficjentem neoliberalnego przejęcia naszych społeczeństw.

Koordynacja.
Organizacja tego przejęcia nie jest przypadkowa: jest koordynowana przez think tanki, grupy lobbingowe, public relations i firmy prawnicze. Te z kolei są koordynowane na arenie międzynarodowej, na przykład za pośrednictwem Atlas Network, która jest zaangażowana w ponad 500 think tanków na całym świecie.

Rozbudowa.
Te think tanki szkolą swoje kadry wewnętrznie i promują je do miejsc, w których mają wpływ na politykę i komunikację.

Przekaz.
Owe think tanki powielają swoje materiały i strategie na całym świecie. Ich zatruwanie naszej sfery publicznej obejmuje całą gamę działań, od popierania brutalnie nierównościowej neoliberalnej polityki gospodarczej po promowanie zaprzeczania nauce o klimacie. Zajmują się również tematami wojny kulturowej, na przykład w kwestii płci (równe prawa dla kobiet, prawa queer i trans), rasy lub migracji.

Wpływ.
Jednym z głównych celów tych organizacji jest zastąpienie uniwersyteckiej wiedzy badawczej własnymi materiałami, wywierając wpływ na wpływowe osoby, z dziennikarzami i nauczycielami zidentyfikowanymi jako cenne cele.

Konsekwencje.
Aby przeciwstawić się takim scentralizowanym i skoordynowanym podmiotom, ruch klimatyczny (a w rzeczywistości wszystkie ruchy atakowane przez neoliberalizm) powinien radykalnie się zmienić, zarówno pod względem orientacji, jak i strategii.

Kierunek.
Demokracja, przerażający wróg neoliberalizmu, powinna być w centrum naszego nowego kierunku.

#kapitalizm #neoliberalizm #KryzysKlimatyczny #Aktywizm #Strategia