Polski dyskurs o uchodźcach jest dyskursem ściśle rasistowskim. Różnice rasowe nazywane są różnicami kulturowymi i podparte zostają pseudonaukowymi, dawno obalonymi teoriami w rodzaju „zderzenia cywilizacji” Samuela Huntingtona. A jednak fakt pozostaje faktem: jako Polacy byliśmy w stanie w ciągu miesiąca przyjąć dwa miliony uchodźczyń i uchodźców z Ukrainy, a równocześnie toczyć zażarte spory dotyczące tego, czy Polska powinna przyjąć kilka–kilkanaście tysięcy uchodźców w ramach mechanizmu relokacji. Godzimy się na to, że w naszych lasach, wzdłuż naszej granicy ludzie giną i są wywożeni i wyrzucani do autorytarnej Białorusi, bo mieli czelność szukać lepszego życia. I, co należy podkreślić, giną i są wywożeni nadal, pomimo zmiany władzy.

Tym numerem chcemy zmienić optykę tej dyskusji: wprowadzić do rozmowy perspektywę „no borders” oraz inne perspektywy, które przy zachowaniu istnienia państw narodowych z granicami dają jednak szansę na zgodną z prawami człowieka politykę migracyjną, wprowadzić do dyskursu dobre praktyki integracji społecznej społeczności wielokulturowych. Chcemy również się strachem: tym sztucznie nakręcanym przez polityków niechętnym migracji, ale z którym jednocześnie mierzy się każdy i każda z nas.

#NoBorders #Migracje #MagazynKontakt

Taki kejs:

Facet ok. 50. Według jego własnych słów "po trzech odwykach i dwóch zaszyciach", oraz "9 latach w pierdlu" (nie pytałem za co). Na trzeźwo sympatyczny i kontaktowy. Umiejętności praktyczne: elektryk, naprawa AGD i komputerów, na razie nie wiem, co jeszcze. Namiętnie czyta książki (nawyk z więzienia). Deklaruje, że chce się angielskiego uczyć. Pracuje u kogoś, głównie za mieszkanie, bo jak dostanie kasę, to idzie w ciąg, aż mu się kasa skończy.
Do tego "standardowo": czwórka dzieci i rozwód po 25 latach małżeństwa.

Aż by się chciało mu pomóc, ale to taki węzeł gordyjski, że nie wiadomo, od czego zacząć. Ktoś w Polsce takim delikwentom fachowo pomaga?

#wyrokowcy #alkoholizm #depresja #terapia #wsparcie