Pochód zdechlaków – Jaromir Nohavica
Tekst polski - Antoni Muracki
Śpiewa Paweł ORKISZ

Dwadzieścia fajek w mig,
I do kawy rum, rum, rum;
Dwie czyste, gorzkiej łyk,
a ty doktorku spójrz, spójrz, spójrz;

Coś szpetnie w piersiach gra,
cóż za odkrywczy fakt;
W karetkach znają nas,
a każdy jak brat, brat, brat;

Twych nerek dobry los,
Nie wróci do łask, łask, łask;
Zatkanych tętnic splot,
Już stracił swój blask, blask, blask;

Serce ma dziwny dźwięk,
sam nie wiem, co to jest?
Wszystko to głupstwo, więc
żyjesz fest, fest, fest, fest!

Cyrhoza, tromboza, gruźliczy kaszel,
Tuberkuloza, tak - to wszystko nasze;
Neuroza, skleroza, skrzypienie w plerach,
Paradontoza, no nie!, to już afera;
Ale w głębi naszych ciał
zdrowy mieszka duch,
A więc smutki - ciau,
Ju hu, hu, hu, hu!

Już zawał szczerzy kły,
Za nami o krok, krok, krok;
Zdechlaki zamknąć drzwi,
Bo wredny ma wzrok, wzrok, wzrok;

Adresy wasze zna,
I skryć się próżny trud;
Odnajdzie was raz-dwa,
I już nogami w przód, w przód, w przód;

W szpitalny wbiją strój,
Wesoło jak w Zoo, Zoo, Zoo;
Doktorów mądrych stu,
Obejrzy przez szkło, szkło, szkło;

Przez naszych trzewi treść,
Skalpela cięcia trzy;
Wesołą słychać pieśń,
Co tak znajomo brzmi, brzmi, brzmi;

Cyrhoza, tromboza, gruźliczy kaszel,
Tuberkuloza, tak to wszystko nasze;
Neuroza, skleroza, skrzypienie w plerach,
Paradontoza, no nie, to już afera;
Ale w głębi naszych ciał
Duch niezłomny tkwił,
Żyliśmy na schwał
lecz nie stało sił.