Siempre hemos vivido en la miseria, y nos acomodaremos a ella por un tiempo. Pero no olvide que los obreros, son los únicos productores de riqueza. Somos nosotros los obreros, los que hacemos marchar las maquinas en las industrias, los que extraemos el carbón y los minerales de las minas, los que construimos las ciudades.... ¿por qué no vamos, pues, a construir y en mejores condiciones para reemplazar lo destruido? Las ruinas no nos dan miedo. Sabemos que no vamos a heredar más que ruinas, porque la burguesía trata de arruinar al mundo en la última fase de su historia. Pero te repito que no nos dan miedo las ruinas, porque llevamos un mundo nuevo en nuestros corazones. Ese mundo está creciendo en este instante.

Swobodne spolszczenie:

Zawsze żyliśmy w nędzy i jeszcze przez jakiś czas będziemy w niej tkwić. Ale nie zapominajcie, że to pracownicy są jedynymi producentami bogactwa. To my, pracownicy, osługujemy maszyny w fabrykach, wydobywamy węgiel i minerały w kopalniach, budujemy miasta... Dlaczego więc mielibyśmy nie odbudować, w lepszej formie, tego, co zostało zniszczone? Nie straszne nam ruiny. Wiemy, że nie odziedziczymy nic poza ruinami, ponieważ kapitalizm próbuje zrujnować świat w ostatniej fazie jego historii. Ale powtarzam, że nie boimy się ruin, bo nosimy w sercach nowy świat. Ten świat rośnie właśnie teraz.

#Durruti #Anarchizm #NieStraszneNamRuiny