Cierpienie jest nieodzownym elementem naszej egzystencji. Gdy przychodzi, od razu je poznajecie. Wiecie, że jest rzeczywiste. Oczywiście słuszne jest leczenie chorób, walka z głodem i niesprawiedliwością, jak to czyni organizm społeczny. Ale przecież żadne społeczeństwo nie odmieni natury bytu. Nie jesteśmy w stanie zapobiec cierpieniu. Temu konkretnemu bólowi, tamtemu konkretnemu bólowi – i owszem, lecz nie bólowi w ogóle. Społeczeństwo potrafi ulżyć jedynie społecznemu cierpieniu, cierpieniu zbędnemu. Pozostaje cała reszta. Korzeń rzeczywistości.

U. K. LeGuin: Wydziedziczeni