Tańcząca z mrówkami.

Wczoraj wieczorem @kanako dokonała dramatycznego odkrycia. Do kuchni zawitały #mrówki. #PetroskuZróbCoś!
Udało mi się jej wyperswadować spryskanie mieszkania trucizną, ograniczając akcję bezpośrednią do packi i latarki.
Mrówki wychodzą ze ściany, gdzie przy rurze odpływowej zrobiła się szczelina.
Żeby nie spędzić reszty weekendu ganiając mrówki po mieszkaniu, założyłem im poidełko z syropem z cukru Demerara, a drogi wyjścia dalej w przestrzeń kuchni posmarowałem olejem z dodatkiem cynamonu. W pół godziny mrówy wyznaczyły ścieżkę do poidełka i cała banda oddała się rozpasanej konsumpcji z licznymi ofiarami śmiertelnymi (odtransportowanymi do domu).
BONUS: do 3 w nocy Kasia zafascynowana obserwowała mrówki, dzięki czemu spokojne spałem i nawet mnie nie biła za chrapanie.
Rano mrówek już było mniej, a teraz prawie wcale. Jeśli wieczorem się pojawią, spryskam drogi inwazji roztworem sody, cynamonu i olejku lawendowego, co powinno je zniechęcić. #ŁagodnaPerswazja czyni cuda.

Backstory: mieszkając kiedyś na głuchej wsi, wiosną odkryliśmy w podwalinach chaty solidną kolonię mrówek, których nie dało się niczym odstraszyć. Właziły wszędzie. Wziąłem na siebie ich wytępienie i zrobiłem to na tyle skutecznie, że całe mrowisko wyginęło. Umierało przez tydzień, i przez ten tydzień nie mogłem się zbliżyć na 50 metrów do chaty, bo czułem tę śmierć, jakbym sam umierał.

Od tego czasu zmieniło się moje nastawienie do "szkodników" i zabijania w ogólności.