Niezależnie od prezentowanego przez władze w Kijowie oficjalnego optymizmu, dowództwo armii ukraińskiej zdaje się być w pełni świadome, że bez szybkich i znaczących wzmocnień prawdopodobnie konieczne będzie opuszczenie części zajmowanych obecnie pozycji i budowa nowych linii obrony. Ukraina wyczerpała siły i środki umożliwiające prowadzenie jej działań zaczepnych na większą skalę, porównywalnych z letnią ofensywą na południu. Liczba podejmowanych przez obrońców kontrataków jest coraz mniejsza i mają one na celu wyłącznie lokalne powstrzymanie bądź spowolnienie agresora. Wysoce prawdopodobne jest, że w perspektywie najbliższych tygodni armia ukraińska na całej linii styczności przejdzie do obrony statycznej, powierzając jej odcinki mniej doświadczonym i zaangażowanym w dotychczasowe walki jednostkom, dając czas na zregenerowanie się formacjom elitarnym (przejawem tego jest wycofanie z frontu 3. Brygady Szturmowej). Uzależnione jest to jednak od postawy agresora, który dysponuje obecnie dużo większą możliwością rotowania walczących jednostek (może czynić to na bieżąco) i pauza operacyjna nie jest mu potrzebna. Ewentualne przełamanie przez Rosjan frontu i próba rozwinięcia przez nich powodzenia może wymusić na ukraińskim dowództwie ponowne włączenie do walk części jednostek przed odzyskaniem przez nie zdolności bojowej.

Od początku inwazji Rosja na dużą skalę wykorzystuje różnego rodzaju ładunki wybuchowe. Wśród nich eksperci organizacji Human Rights Watch zidentyfikowali co najmniej kilkanaście rodzajów min lądowych (przeciwpiechotnych, przeciwtransportowych i przeciwpancernych) oraz tzw. ładunków improwizowanych – aktywowanych zdalnie, mechanicznie lub przez nacisk. Nierzadko najeźdźcy używają również ładunków-pułapek ukrytych w budynkach mieszkalnych, sprzętach AGD, zabawkach, ludzkich zwłokach, a nawet u żywych zwierząt. Według szacunków Państwowej Służby ds. Nadzwyczajnych Ukrainy od początku pełnoskalowej wojny do 23 października br. na skutek eksplozji min i innych ładunków wybuchowych zginęło już 261 osób,