Przejdź do głównej zawartości



#Opowieści uczą nas empatii. Im odleglejsza jest opowieść od naszych codziennych doświadczeń, tym lepszym jest ćwiczeniem empatii — wczucia się w całkiem obce myśli, uczucia i doświadczenia.
To tylko jedna z licznych dobroci, jakie fikcja literacka i inna czynią nam.


TMS / Psylocibin against PTSD / C-PTSD?


I am newly diagnosed with #PTSD (or rather #C-PTSD with a history of at least 40 years). Since I don't have money for psychotherapy, and palliative large-molecule pills aren't saving me, I'm looking for competent theoretical and practical information on the two most promising therapies:
-- #Psylocybin (macro- or microdosing?).
-- Transcranial magnetic field stimulation (#TMS): what parameters, length and frequency of treatments, and more?

Inb4 I inform you that I am almost 60 years old, I have already done more than one stupid thing in my life, and I do not need to be explained what “at your own risk” means. ;-)

On the other hand, any constructive comments, advice, and links will be welcome.



Inowacyjne terapie PTSD / C-PTSD?


in reply to Chłop Marcin

Dzięki za dobre wajby. Zgadzam się co do zasady, ale w mojej sytuacji życiowej na bardzo dobrą psychoterapię mam znikome szanse. Będę grał tymi kartami, co mam.


reshared this

in reply to 8Petros [$ rm -rv /capitalism/*]

@8Petros (boosts > likes!) Same text translated to:

Odłożyliśmy wszystko, mieliśmy iść spać, siedzieliśmy, hamulce się otworzyły, byliśmy jak, kurwa, właśnie odłożyliśmy wszystko. Jesteśmy jak: "Co ty tu robisz?" Oni są jak: "Wynoś się stąd, wynoś się stąd". "Co tam, zamknij drzwi, wypuść mnie o dwunastej, mam sprawy do załatwienia". Zrobiliśmy ciasto, mieliśmy je zjeść przy śniadaniu, a oni mnie wyciągają przed śniadaniem. Powiedziałem: "Nigdzie się nie wybieram, z nikim się nie pożegnałem. To było już w SUS-ie, miesiąc przerwy.
Ten wpis został zedytowany (2 lata temu)



@bookstodon group

PTSD and reading choices?

Just recently I was officially diagnosed with PTSD. Following timeline of my life back, I found out that the most probable trigger happened in 1980s, during political turbulences in Poland. Similar episodes, recurring over decades, apparently reinforced my condition, effectively shaping all my adult life until now.
It makes a good plot for my future/potential autobiography, but presently I am thinking about my reading choices, evolving over all these decades and now practically narrowed to "underdog heroic" SciFi and anarchist political works.

Do you know, perhaps, some researches concerning the influence of PTSD on reading or movie watching choices? I am going to look around, but perhaps someone shares my experience and already asked such question?

bookstodon group reshared this.





Jak zmarginalizowane populacje, które są celem ruchów faszystowskich, mogą zmobilizować się do obrony bez legitymizowania tych samych instytucji państwowych, które zarówno faszyści, jak i centryści wykorzystują przeciwko nim? Jak anarchiści i inni, którzy są zaangażowani w głęboką zmianę społeczną, mogą zapobiec zmonopolizowaniu przez skrajnie prawicowych „buntowników” sposobu, w jaki opinia publiczna postrzega taktykę, którą my również będziemy musieli stosować, choć w dążeniu do wyzwolenia?


Nie jestem pewien, czy #zjęzykiem, ale piękny dialog z koreańskiego Easternu

- Czemuś tu przyjechał?
- Żeby zacząć nowe życie.
- I koniecznie w Mandżurii?...