Here's my take on Odysseus, written on December 2018, liberated form Facegoo.

I accuse Odysseus

Odyssey depicts a trail of women sacrificed to Odysseus' maniacal drive to reinstate his possession over his wife (and the rest of his earthly estate). And that is the leading motivation of this journey.

As heroic and sentimental as it is. As intelligent, witty and cunning as Ulisses is (and I recognise my not-that-distorted mirrored picture in him).

This is the story of ruthless, power hungry sociopath, getting back home to get what's his. Per fas et nefas.

[A fierce Greek Warioress]: the leading motivation of Odyssey's journey is getting back home from Troy... after ten years of war, getting back to a woman he loved, if this is hungry sociopath for you ok... whatever... don't forget ... all the men who wanted the possession over his wife and earthly estate was from upper class, they were the hungry sociopaths, wanting Odyssey's wife and earthly estate. Odyssey only wanted to get back to the ones he loved.

...Which, even with most favourable attitude, leads us to the question: is there a limit for a number of lives to be destroyed, beyond which "getting back to the ones he loved" ceases to be the highest value? Women notwithstanding, no one of Odysseus' fellows survived. The suitors got slaughtered. Also "Once the battle is won, Odysseus and Telemachus also hang twelve of their household maids whom Eurycleia identifies as guilty of betraying Penelope or having sex with the Suitors. They mutilate and kill the goatherd Melanthius, who had mocked and abused Odysseus and brought weapons and armor to the suitors."

It needs divine intervention to stop people of Ithaca from toppling their bloodthirsty ruler. "The citizens of Ithaca have followed Odysseus on the road, planning to avenge the killing of the Suitors, their sons. Their leader points out that Odysseus has now caused the deaths of two generations of the men of Ithaca: his sailors, not one of whom survived; and the Suitors, whom he has now executed (albeit rightly). Athena intervenes in a dea ex machina and persuades both sides to give up the vendetta. After this, Ithaca is at peace once more, concluding the Odyssey." (synopsis from: en.wikipedia.org/wiki/Odyssey)

(at that point the fierce Greek Warrioress blocked me -- which I can understand, but will not stop being sad about it). O, muse of epic poetry, I hope to see our paths crossing in the future (hopefully not to be the last of my adventures).

All that could be avoided, had Odysseus said "screw it, I am not going home!" or took a walk through mainland, or otherwise refused to play the game of gods (who are by definition inhuman, ruthless and manipulative). Or just set up a new colony, somewhere in Anatolia.

But no, he HAD to show everyone his superiority. His "Οὖτις" was just a ruse, thinly concealing red, hot, sticky and burning lava of his ego. Let the world perish, his will prevails. I have enough of him in me to feel it and to understand it. And to detest and to be afraid of it. This is the ultimate privilege: ability to justify every cruelty, every neglect, every kill -- through the greater good (usually strangely resembling one’s desires).

It is hardly possible to struggle with it daily -- let alone among those who admire this trait (as long as they are safe from it themselves). I accuse Odysseus, the role model of all highly intelligent, dominant, ruthless and abusive men of all times. May he perish forever.

As someone wrote about "90 shades of Grey": had the protagonist been a worker, it would be a story of domestic violence and abuse.

#Gliwice: Rozmowy o Końcu Świata

Tych końców świata to miało już kilka być, ale na razie nie dowieźli.

Z drugiej strony, kogo by nie spytać, to powie, że jest coraz gorzej. I podobno ma być już całkiem źle.

Więc może jednak jakiś świat się kończy? Jeśli tak, to co potem? Co z nami, naszymi dziećmi i wnukami? Komu wierzyć, i jak w ogóle żyć w tym chaosie?

Jeśli to jest dla Ciebie ważne, zapraszamy do naszego "apo-stolika"

Porozmawiajmy o tym bez przekonywania na siłę, przekrzykiwania i kłótni.

Przy herbatce i ciasteczkach, na spokojnie i bez pośpiechu. Podzielmy się naszymi uczuciami i myślami, choćby były najtrudniejsze.

Widzimy się w każdy czwartek, między 17 a 19 w Cafe Pracownie w Gliwicach, Zygmunta Starego 43C (wejście przez taras od strony osiedla).

Wiktor Woroszylski - PAŃSTWA FASZYSTOWSKIE

Niedługo po wojnie 1914-1918 w Europie powstały pierwsze

państwa faszystowskie W tych państwach

słońce wschodziło i zachodziło o normalnej porze opromieniając

dachy domostw i wzgórz zieloną spadzistość W oborach

łagodnie ryczało bydło Matki o świcie

budziły dzieci całując je w czoło Ojcowie wracając z pracy

ze znużeniem radosnym w kościach wdychali

dym domowego ogniska zaś po obiedzie

zasypiali w fotelu bądź też majsterkowali wytrwale bądź też

muzykowali z zapałem Dzieci

bawiły się w klipę w klasy i w chowanego Małym

dziewczynkom rosły piersi i dziewczynki z dnia na dzień

zamieniały się w duże dziewczyny wypełnione szeptem

szmerem jak drzewa w lesie chichotem nagłym na którego

dźwięk chłopcom zasychało w gardle W letnie wieczory

na firankach podświetlonych od wewnątrz schodziły się cienie

rozchodziły i znów schodziły miłośnie Zaś zimą

kochankowie łowili ustami parę z ust w ośnieżonych ogrodach

I jeszcze można wspomnieć o kotach wyginających się w kabłąk o wróblach

wzlatujących nad jezdnią o staruszkach na przyzbie o kwiatach

ciętych i doniczkowych o pielęgniarkach

podających chorym termometr o ludziach z miotłą

zamiatających ulice O drewnie

rozsychającym się bruździe w polu wilgotnej wietrze

w zaroślach I jeszcze można

wiele wymienić zjawisk świadczących że

Albowiem nie było znaków na niebie komet żałobnych

wody w krew zamienionej krzaków płonących albowiem

życie biegło zwyczajnie więc naprawdę w państwach tych

wielu było ludzi zwyczajnych i ludzi dobrych i takich którzy

nie wiedzieli o niczym i którym

nie przychodziło na myśl i którzy

nie czuli się współwinowajcami i którzy

nie mieli z tym nic wspólnego i którzy nawet

nie czytali gazet lub też czytali niedbale zajęci

myślami o tym że trzeba naprawić

przeciekający dach oddać

buty do szewca oświadczyć się wypić

kufel piwa wymieszać farby zapalić świeczkę i którzy

naprawdę nie dostrzegali strachu w oczach sąsiada nie

słyszeli drżenia w głosie pytającego o drogę nie

dostrzegali różnicy nie słyszeli

głosu w sobie albo skoro

domyślali się czegoś nie mogli nic zrobić i pocieszali się

mówiąc My przynajmniej

nie robimy nic złego żyjemy jak żyliśmy zawsze Co było prawdą

A jednak były to

państwa faszystowskie