Robotnicy paryscy napływają do stolicy z całej Francji: ale Paryż jest takim miastem, że Francuz, który w nim mieszkał (z wyjątkiem południowca), szybko staje się do niego podobny i kocha go jak swoją ojczyznę.
A kiedy sprytny paryski robotnik walczy na barykadach o wolność, nie kieruje się jedynie światową ideą wolności, równości i braterstwa. Chce również stać się wolnym posiadaczem swojego rodzinnego miasta. „Jeszcze jeden wysiłek i Paryż będzie nasz”, myśli, broniąc Komuny...
Wszystko to, zauważamy, wcale nie jest sprzeczne z najwyższym rozwojem międzynarodowego ducha. Wręcz przeciwnie, prawdziwa międzynarodowa unia będzie możliwa tylko przy najpełniejszym rozwoju każdej indywidualnej narodowości. Wolność wszystkich i harmonia w społeczeństwie są możliwe tylko pod warunkiem pełnego, swobodnego rozwoju każdej jednostki.
Federacja Unii jest możliwa tylko przy najpełniejszej wolności rozwoju każdej republiki i każdej gminy (tylko w ten sposób rozwinęła się na przykład federacja szwajcarska).
W ten sam sposób, najpełniejszy swobodny rozwój każdej narodowości może dać tylko solidną międzynarodową Unię – podczas gdy tłumienie niektórych narodowości przez inne może prowadzić tylko do wojny...
Krótko mówiąc, najpełniejszy rozwój każdej narodowości, naszym zdaniem, jest niezbędnym warunkiem zarówno dla bogactwa życia ludzkości i rozkwitu postępowego rozwoju w ogóle, jak i dla triumfu anarchistycznego komunizmu.

Piotr Kropotkin

Pisze Paweł Lęcki:

W ostatniej chwili w tajemniczych okolicznościach z list PiS usuniętych zostało kilkoro członków rządu oraz grupa wpływowych posłów i senatorów partii. W tle są donosy partyjnej konkurencji, działania CBA, sprawy obyczajowe i zwyczajny rewanż prezesa, który zbierał haki na swych ludzi przez całą kadencję i teraz postanowił ich ukarać, pisze Andrzej Stankiewicz na łamach Onetu Wśród usuniętych przez prezesa są m.in.: minister klimatu Anna Moskwa, wiceminister spraw zagranicznych Piotr Wawrzyk, szef sejmowej komisji zdrowia Tomasz Latos oraz doradca premiera Norbert Maliszewski. Kaczyński ukarał także tych posłów, którzy w trakcie kadencji szantażowali go odejściem, co zagrażało większości sejmowej PiS - Małgorzatę Janowską i Lecha Kołakowskiego. Lista ukaranych całkowitym skreśleniem z list PiS jest długa, a Kaczyński nie powiedział jeszcze ostatniego słowa, widzę na stronie portalu. Nie dziwi nic.

I to mam na myśli, kiedy piszę, że w braku odowiedzialności wobec wyborców, parlamentaryści odpowiadają przed tymi, którzy im tę uprzywilejowaną pozycję zapewniają (lub nie) - czynownikami partyjnymi.

Wola narodu? Pusty śmiech na sali.

Już od jakiegoś czasu tak mam, że lgną do mnie różnoracy szaleńcy, przeważnie z przeciwnej strony politycznej areny. Czasem jest to zabawne. Pewnien urodzony w RPA Grek najpierw mnie mianował największym mędrcem internetu, a potem zaprosił na obiad na Kretę, żeby tam mnie namawiać do pomagania niesłusznie dyskryminowanym Burom... Powiedziałem mu żeby zakładali kooperatywy. Z Krety wracałem już na własny koszt.

Czasem daje mi to powód do zastanowienia, z czego ta chemia wynika, i jak niewiele zmian w mojej osobistej historii wystarczyłoby, abym był dziś oświeconym państwowcem i nacjonalistą, powiedzmy tak w okolicach Klubu Jagiellońskiego. A może analitykiem w zespole antyekstremistycznym ABW.

Czasem wreszcie zastanawiam się, jak to jest, że podobnego przyciągania nie widzę "po naszej stronie uicy", gdzie funkcjonuję w prawie całkowitej izolacji, przynajmniej na poziomie poważnej wymiany myśli i kooperacji. Niewątpliwie zarówno pokoleniowo, jak i "formacyjnie" odstaję od normy na tyle, że nie jest mnie łatwo włączyć do dowolnej istniejącej grupy. A i moja osobista dynamika (aka charakter) nie jest specjalnie zgodna z normą, panującą w środowisku. Są kolektywy, które nie przejmują się tym i z którymi współpracuję od lat (jak najdyskretniej). Ale en masse, moje interakcje w ramach "ruchu" są bardzo powierzchowne i konwencjonalne, co mnie bawiosmuci.

Ale nie oszukujmy się: gdybym z dnia na dzień został nagle socjometryczną gwiazdą ruchu anarchistycznego, szok kulturowy prawdopodobnie by mnie zabił. Wię lepiej jest, jak jest.

Jednak dla lokalnych biednych, uchodźcy są konkurencją na rynku pracy. Są uważani do tego za "rywali do socjalu", a rezultatem jest społeczna i moralna panika. Ta histeria nie jest zupełnie bez sensu. To są biedne kraje. Masowy napływ nowych stanowiłby tu ogromne obciążenie dla systemu opieki społecznej. Ludzie doskonale wiedzą, że ich państwa nie działają. Kiedy już teraz system nie jest w stanie zaopiekować się lokalną populacją, to można sobie wyobrazić, co by się wówczas stało? No i konkurencja. W żywotnym interesie krajów regionu jest niewpuszczenie do UE uchodźców. Kraje Europy Wschodniej nie przetrwałyby bez emigracji zbędnej tu siły roboczej na Zachód. Wyjechały tam miliony ludzi. Głównie młodzi wykwalifikowani robotnicy i absolwenci wyższych uczelni, w tym lekarze i pielęgniarki. Gdyby na Zachodzie doszła im konkurencja w postaci uchodźców, na Wschodzie byłaby to katastrofa gospodarcza. Ten starzejący się region – z załamującymi się systemami opieki zdrowotnej i emerytalnym – nie przetrwałby bez przekazów pieniężnych od migrantów na Zachodzie. Gospodarka tu to smutny żart. Jak ludzie mogą okazywać solidarność w systemie, który jest egoizmem w czystej postaci?

Wywiad z Gáspárem Miklósem Tamásem [CZĘŚĆ 1] i [CZĘŚĆ 2]